ŞOĞƏRİB
сущ., прил. рах. кьезил экъуьгъун (хуш текъвер са затӀунин гьакъинда, “зегьримар”, “баят” манада); ** şoğəribə qalsın! (qalaydı!) иеси кьий! (кьейиди!), баят хьуй! (хьайиди!) манада къаргъиш.
прил. 1. проклятый (достойный проклятия). Şoğərib külək проклятый ветер, bu şoğərib iş это проклятое дело 2
Tam oxu »is. və sif. dan. Xoşagəlməz bir şey haqqında yüngül söyüş. [Səfər:] Şoğərib [qənd] o qədər ağırdır ki, çiynimi lap üzüb
Tam oxu »