ə. və f. şöhrət düşkünü; təkəbbürlü, lovğa.
ə. və f. şöhrət düşkünü; təkəbbürlü, lovğa.
[ər. şöhrət və fars. ...pərəst] прил. тӀварперес, вичин тӀвар акъатун, вич машгьур хьун кӀани, везифадал, къуллугъдал ва мс
Полностью »Şöhrət ərəbcədir, pərəst farsca pərstidən (sevmək) məsdəri ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »ŞÖHRƏTPƏRƏST (şöhrət düşkünü) O [Adilə], Camalın həmişə gücü çatmayan böyük şeylərdən yapışdığını və şöhrətpərəst olduğunu yaxşı bilirdi (Y
Полностью »I прил. тщеславный, честолюбивый (отличающийся честолюбием, склонный к честолюбию); славолюбивый. Şöhrətpərəst adam честолюбивый человек II в знач
Полностью »sif. [ər. şöhrət və fars. …pərəst] Şöhrət düşkünü; vəzifə, fəxri mövqe, ad, vəzifə və s.-yə həddən artıq can atan; təkəbbürlü, lovğa
Полностью »