ə. və f. şöhrət düşkünü; təkəbbürlü, lovğa.
ə. və f. şöhrət düşkünü; təkəbbürlü, lovğa.
[ər. şöhrət və fars. ...pərəst] прил. тӀварперес, вичин тӀвар акъатун, вич машгьур хьун кӀани, везифадал, къуллугъдал ва мс
Tam oxu »Şöhrət ərəbcədir, pərəst farsca pərstidən (sevmək) məsdəri ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »ŞÖHRƏTPƏRƏST (şöhrət düşkünü) O [Adilə], Camalın həmişə gücü çatmayan böyük şeylərdən yapışdığını və şöhrətpərəst olduğunu yaxşı bilirdi (Y
Tam oxu »I прил. тщеславный, честолюбивый (отличающийся честолюбием, склонный к честолюбию); славолюбивый. Şöhrətpərəst adam честолюбивый человек II в знач
Tam oxu »sif. [ər. şöhrət və fars. …pərəst] Şöhrət düşkünü; vəzifə, fəxri mövqe, ad, vəzifə və s.-yə həddən artıq can atan; təkəbbürlü, lovğa
Tam oxu »