ŞILTAQÇI

sif.
1. Şıltaq, şıltaqlıq edən, heç şeydən razı qalmayan.
[Əbülhəsənbəy:] Mən qarşımda … şıltaqçı bir qız görürdüm. M.S.Ordubadi.
[Bacım:] [Xədicə] xəstədir, anası yoxdur, şıltaqçıdır. S.Hüseyn.

2. Ağlağan, tərs, inadcıl.
Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır. Mir Cəlal.

Синонимы

  • ŞILTAQÇI bax: şıltaq
ŞILTAQCIL
ŞILTAQLIQ

Значение слова в других словарях

ассимили́рование двои́ться закислённость литературове́дение пирожо́чек самозабве́нность спра́вный шнурова́ние энергострои́тельство видать ви́ды карда́нный механизм на восто́к от неуда́чливость рассла́ивание самоотве́рженно anisic boat spike château extra-parochial pension off self-winding zoologist диплом угнетённость шелудивый