ŞƏRARƏT
сущ. устар. зло, злодеяние; şərarət etmək: 1. сеять зло; 2. причинить зло, совершить злодеяние
[ər.] сущ. клас. писвал, яманвал, мердимазарвал, шер кар; фитне; şərarət etmək шер кар авун, яманвал (писвал, мердимазарвал) авун; фитне ттун
Tam oxu »is. [ər.] klas. Yamanlıq, pislik, mərdimazarlıq, şər iş; fitnə; fəsad. Hər kəs şərarət əksə, peşmanlıq bitər
Tam oxu »