is. [ər.] 1. Hər hansı bir işdə (ticarətdə və s.-də) başqası ilə birgə iştirak edən adam; ortaq. Əbülhəsənbəy cavahirfüruş və onun şəriki Ağa Əsəd Tüt
Полностью »I сущ. 1. компаньон (тот, кто составляет компанию кому-л., вместе с кем-л. участвует в чем-л. – в торговле и т
Полностью »i. companion; (ticarətdə) partner; ~ etmək to take* a partner / companion; ~ olmaq 1) to be* companion / a partner; 2) to share; bir kəsin fikrinə ~ o
Полностью »ŞƏRİK Sabirov da bu təklifə şərik olduğunu bilirdi (Y.Şirvan); ORTAQ Dinləyərək ürəklərdən qopan odlu nəğmələri; Sən bir ortaq kəsilirsən ələminə, tas
Полностью »is. 1) associé m, -e f ; partenaire m, f ; 2) tic. copropriétaire m, f ; copossesseur m ; ~ olmaq être associé, -e ; bir kəsin fikrinə ~ olmaq être de
Полностью »