sif. [ər.] 1. Çox qəribə, çox təəccüblü, qeyri-adi, görünməmiş. [Kərəm:] Yolda bir əcaib milçək görmüşəm, onu sizə sazla deyəcəyəm
Tam oxu »I прил. 1. удивительный, чудной, странный, диковинный (вызывающий недоумение). Əcaib məxluq удивительное создание, əcaib yuxu чудной сон, əcaib maşın
Tam oxu »I. s. 1. (qəribə) strange, odd, queer; 2. (ecazkar) miraculous; (valehedici) wonderful, wondrous; marvellous, charming II
Tam oxu »ƏCAİB (çox qəribə, çox təəccüblü) Sevda zirvələrindən; Bu əcaib, qəribə; Otağa endi Nigar (Ə.Kərim); ƏCİBƏ [Bəhram:] Bilmirəm necə əcibədir, yəqin sən
Tam oxu »