АМАН

(-ди, -да) 1. aman, qüvvət, güc, taqət; аман атӀун a) amanı kəsilmək, taqətdən düşmək, əldən düşmək, üzülmək, yorulmaq; b) amanını kəsmək, taqətdən salmaq, yormaq, üzmək; 2. nida xahiş, rica, yalvarış; 3. rəhm, mərhəmət; möhlət, macal, imkan; аман гун a) aman vermək, rəhm etmək, bağışlamaq; b) macal vermək, möhlət vermək, rahat buraxmaq; 4. imdad, yardım, kömək; аман тӀалабун aman istəmək, aman diləmək.