БИРИШ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чина, пеле гьатдай шуьткьвер. Яшлу тиртӀани, гъил-кӀвач мягькем Къизилгуьл бадедик шадвилин хъуьруьн акатайла, адан чинавай биришар къалин хьана. 3. Э. Къизилгуьл баде. Абаса уюнбазвилелди вичин хъвер авай вилерин къерехра биришар кӀватӀна. Гь. М. Им къван, имни терез. Кьулухъ татаб хьанвай кьилни, биришар амачир пелни, бардачукдин кӀане акьазвай кӀвачерни - адан бедендин гьар са клеткани хъуьрезвай жеди. М. Б. Спелар. 2) са вуч ятӀани (парча, шалвар, перем) агаж хьана жедай хуьлер.

* бириш хьун гл. чин шуьткьвер-шуьткьвер хьун.... адан бириш гъанвай чӀехи чина кьил акъудиз хьун четин тир са жуьре гиманлу хъенар къекъвезвай. Б. Гь. Заз эвера

БИРДАН
БИРКУЬЛЛИ

Digər lüğətlərdə