БОЙ

м 1. döyüş, müharibə, dava, vuruşma; решительный бой qəti döyüş (vuruşma); воздушный бой hava vuruşması (döyüşü); 2. mübarizə; 3. kəsmə, öldürmə; бой скота mal kəsmə; 4. sındırma, qırma; 5. vurma, çalma (zəng); бой часов saatın vurması (çalması); 6. sınıq (şüşə, qab-qacaq, daş və s. sınığı, qırıqları); ◊ бой-баба bax баба; брать (взять) с бою 1) vuruşa-vuruşa almaq; 2) çətinliklə əldə etmək.

БОЖОК
БОЙКИЙ

Digər lüğətlərdə

выстёгиваться дигита́льный поддёргивать пра́внучек родство́ самоистребле́ние Бог впрок добели́ть засто́йность застре́льщик отчётливый подсо́вываться себер bags under one's eyes calvish care laden ethno- midriff successional tariff-wall выигрыш неинтересный простуживать хлопотать