фарс, нар. 1) кьадардиз пара. Жедач чи тамара хурма, ЧӀуру хват, чумал гзаф я. С. С. Куьре эгьлийриз. Гзаф итимар сад-садал дуьшуьш хьана. Е. Э. Стхаяр.... гзаф акьул авайдаз душманарни гзаф жеда. 3. Р. Веси. Эхиримжи вахтара чи газетри лезги халкьдин месэлайрикай гзаф кхьизва. ЛГ, 1992, 15. ӀӀ. 2) лап. Герек вяде ам я жегьил вахтунда, Я гирт акьван гзаф фадни герек туш. Е. Э. Герек туш. 3) вини дережада. # ~ акьуллу, ~ тӀамлу, ~ къацу, ~ яру, ~ кьакьан, ~ аскӀан, ~ куьруь, ~ яргъи.. Ярдин сифет гзаф гуьрчег... Зи азиз ляли агьмердилай гзаф Багьа я ам, къимет авач. Е. Э. Чуьхвер. Зи рикӀ я хьи гзаф чӀулав. Е. Э. Суна, за ваз лугьун са чӀал. Гагь элекьиз, гагь дакӀвадай Гзаф пис мурдар я кпул. С. С. Кпул. рагъ Синонимар: пара, хейлин, санбар. Антоним: тӀимил.
* гзаф хьун гл. кьадар артух хьун. Фагьумзаваз идан тегьер, Гьелбет, гзаф жеда бегьер. С. С. ГьажикӀа.
* гзафни-гзаф нар. масадбуралай кьадардиз артух яз. Гила, килиг, Грецияда гзафни-гзаф, иллаки кӀвале, кӀвачер яргъи авуна, халичадал экӀя жезва. А. А. Пад хьайи рагъ.