туьрк, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра инсандин къенепатан умуми гьал. Зи шад гуьгьуьл фена бада. Е. Э. Назлу Дилбер. Тамам экв ачух тахьанмаз хьайи и агьвалатди са кьадар мензилда учительницадин гуьгьуьлар чӀурна. А. А. Умуд. ЦӀийи йисан вилик КӀварчагъ дередин НуьцӀуьгъринни Экенрин хуьрерин агьалийрин гуьгьуьлар иллаки кӀубан тир. ЛГ, 2001, 11. Ӏ. Синонимар: кефи, гевил.
* гуьгьуьл(ар) ачух хьун гл., нин жув хъсандиз гьисс авун. Гуьгьуьл ачух къар гьинава? Е. Э. Дуьньядиз. Далуйрихъ лацу сиргъаяр авадарнавай дарги Кьуьлерал, келегъаяр алай лезги... маса гьевескарар аквазвай инсанрин гуьгьуьлар гьасятда ачух жезвай. Н. Медиков. Яран суварар меркезда.
* гуьгьуьл дар хьун гл., нин гьал пис яз гьисс авун. Гьар са чӀавуз адан гуьгьуьл дар жеди. Е. Э. Кьве паб.
* гуьгьуьл кьун \[къачун\] гл., ни нин 1) гуьгьуьл хъсанарун. Гьалимата вичин кьве йиса авай Малик гьана Сулейманан кӀвализ ахъайна, вични гьар юкъуз гьаниз къвез, гададин гуьгьуьл къачуз, хъфиз хьана. Я. Къафаров. Аял буржунай. 2) башсагълугъвал гун.
* гуьгьуьл(ар) хун гл., ни нин кефи(яр) чӀур хьун. Нече шумуд рекъибарин гуьгьуьлар хана, Зулжалал. Е. Э. Чуьхвер. Гьайиф, цацар сухна на заз, зи шад гуьгьуьл хана, яр. Ш. Къ. За вав вугай вири сирер... Гуьгьуьл хана, руш, вуна зи, рикӀе чӀулав хал авуна. И. И. Вавни икьван наз жедани. Дугъри ксар, дуьньядикай ХупӀ гуьгьуьлар ханавачни! Ш. Ю. Чи девирдин манияр.
* гуьгьуьлда эцягъун гл., ни нин хатур амукьдай, бейкеф жедай гаф лугьун, кар авун. Эцядач за ви гуьгьуьлда... Е. Э. Я бахтавар. ТӀеатдикай хана гуьгьуьл. X. Къ. Дуьньядиз.