ДОГОРЕТЬ
1. кана куьтягь хьун, эхирдал кьван кун. 2. хкахьун, ишигъ гуз амукь тавун.
-рит; св. см. тж. догорать, догорание 1) а) Сгореть до конца, до какого-л. предела. Костёр догорел. Свеча догорела почти до основания. б) отт. Подходить к концу, иссякать. Страсть в нём догорела. Жизн
Tam oxu »