ДО́ХНУТЬ
несов. ölmək, murdar olmaq, gəbərmək (heyvan haqqında); ◊ мухи дохнут dan. darıxmaqdan adamın ürəyi partlayır.
ДОХНУ́ТЬ
сов. 1. nəfəs vermək, nəfəs çəkmək, nəfəs almaq (bir dəfə); 2. məc. əsmək; дохнул слабый ветерок zəif külək əsdi; ◊ не сметь дохнуть quruyub qalmaq, nəfəs çəkə bilməmək (qorxudan); дохнуть негде (нельзя) tərpənməyə yer yoxdur (çox darısqaldır); дохнуть некогда başımı qaşımağa vaxtım (macalım) yoxdur.