м qıvrım, əyrilik, dirsək, girinti-çıxıntı.
къекъуьн, къекъвей чка; извивы реки вацIун къекъуьнар
-а; м. а) Изгиб, извилина. Извив реки. б) отт., обычно мн.: извивы, -ов. О неожиданном ходе мысли, о сложном душевном переживании. Извивы мысли, ума, души.