м iberiyalı; iber
прил. iberiya -i[-ı]; iber -i-ı; иберийские языки iber dilləri
м zool. qaraleylək (leyləklər fəsiləsindən iri quş)
zool. ибис söz. sif
союз çünki, zira, ondan ötrü ki, ona görə ki
ж bot. söyüd
ж мн. нет bot. alabəzək bənövşə
м мн. нет bot. bax кипрей
прил. 1) во всю ивановскую var gücü ilə., çox bərkdən; 2) ивановский червяк (червячок) məh. atəşböcəyi, işıldayan böcək
иваси söz. sif
ж нескл. иваси (Uzaq Şərq siyənəyi)
м мн. нет 1. söyüdlük; 2. Söyüd çubuğu
ивняк söz. sif
ива söz. sif
ж zool. sarıköynək, sarısandal, zərd (quş)
ж (мн. иглы) 1. iynə, qıyıq; 2. mil; 3. tikan; ◊ морская игла bax игла-рыба
ж zool. iynəbalığı
прил. tikanlı, iynəli
ж bot. bigəvər, yabanı quşqonmaz
ж çuvalduz
прил. tikanlı; игловатая трава tikanlı ot
прил. iynəşəkilli, iynəyə oxşar
м tib. iynətutan (cərrahlıqda işlənən alət)
мн. (ед. иглокожее ср) zool. dərisitikanlılar (bədəni tikanlı, onurğasız dəniz heyvanları)
bax игловидный
м iqlu (eskimoslarda buz koma)
ср мн. нет saymazlıq, etinasızlıq, diqqətsizlik; nəzərə almama, saymama, əhəmiyyət verməmə; etinasızlıq göstərmə
сов. и несов. saymamaq, nəzərə almamaq, əhəmiyyət verməmək, məhəl qoymamaq, diqqət yetirməmək, tanımamaq, etinasızlıq göstərmək
сов. и несов. sayılmamaq, nəzərə alınmamaq, əhəmiyyət verilməmək, diqqət yetirilməmək, məhəl qoyulmamaq
ср мн. нет zülm, əsarət, boyunduruq
ж iynə; ◊ сидеть как на иголках elə bil tikan üstündə oturmaq; до иголки başdan-ayağa qədər, ən xırda təfərrüata qədər; с иголки bax иголочка (с иголо
ж iynəcik, ◊ с иголочки təptəzə, lap təzə
м 1. bax игольник; 2. iynə ustası
иголка söz. sif.; иголочное производство iynə istehsalı
м iynədan, iynə qutusu, iynə yastığı, iynəsancan
ж bax игольник
игла söz. sif.; игольное ушко iynə gözü
прил. 1. iynəli; 2. iynəşəkilti, iynə kimi; ◊ игольчатый барабан tex. iynəli baraban
м xüs. iynəçi (iynə istehsalı fəhləsi)
игра söz. kiç
игра söz. sif.; игорный дом qumarxana (bəzi ölkələrdə qumar oynamağa məxsus ev)
ж 1. oyun; игра в мяч top oyunu; игра в шахматы şahmat oyunu; азартная игра qumar (oyunu); 2. oyun şeyləri; 3
ср köhn. 1. oyuncaq; 2. oyun yeri
прил. oyun -i[-ı]; игральные карты oyun kartı, gəncəfə, qumar kağızı
прич. 1. oynanmış (rol), 2. çalınmış (hava)
прил. dan. oynanmış, köhnəlmiş, işlənmiş
несов. 1. (müxtəlif mənalarda) oynamaq; играть в футбол futbol oynamaq; дети играют в саду uşaqlar bağçada oynayırlar; играть на сцене səhnədə oynamaq
несов. 1. oynanılmaq 2. çalınmaq, çala bilmək; мне сегодня что-то не играется bu gün nədənsə oynamağa (çalmağa) həvəsim yoxdur
нареч. dan. oynaya-oynaya, asanlıqla; играючи решить трудную задачу, çətin məsələni asanlıqla həll etmək
прич. 1. oynayan, çalan; 2. köpüklənən; 3. parlayan, bərq vuran; 4. в знач. сущ. oyunçu, oynayan; играющие разделились на две партии oyunçular (oynaya