ИНВЕСТИТУРА

ж tar. investitura (orta əsrlərdə: 1. vassalın və ya yepiskopun bir mülkə sahib olması və bu zaman keçirilən mərasim; 2. kilsə əmlakının yepiskopun (abbatın) ixtiyarına verilməsi).

ИНВЕСТИТОР
ИНВЕСТИЦИОННЫЙ

Digər lüğətlərdə