Ӏ - жар (тела), высокая температура : адал ифин ала - у него жар, высокая температура; см. тж. гьарарат; ифин акъудун - см. ифирун.
ӀӀ (ез, -ена, ифиф) -
1. накаливаться : ифей ракь - накалённое железо.
2. (перен.) иметь высокую температуру (при заболевании) : ам ифенва - у него жар. || туьтер ифин - охрипнуть (букв. нагреться (о горле)); ифей ван - охрипший голос.
(-ди, -да, -ар) is. 1. isti, istilik, hərarət; ракъинин ифин günəşin hərarəti; 2. qızdırma, hərarət; аялдал ифин ала uşağın qızdırması var; 3
Tam oxu »(-из, -ена, -иф) f. 1. qızmaq, bərk istilənmək, hərarəti artmaq, hərarətlənmək; уьтуь ифенвач ütü qızmamışdır; 2
Tam oxu »гл., вуч; -еда, -ена; -из, -изва; -иф, -ен, -ирай, -мир; ифин тавун, ифин тахвун, ифин хъийимир чими, кудай гьалдиз атун
Tam oxu »сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чим, чимивал. Туькмишайла басма цӀивин, Гьатай бере къизмиш ифин, Сириставд сес гьар патахъ фин Жеда эрзиман, самов
Tam oxu »