ИФИН¹

(-ди, -да, -ар) is. 1. isti, istilik, hərarət; ракъинин ифин günəşin hərarəti; 2. qızdırma, hərarət; аялдал ифин ала uşağın qızdırması var; 3. məc. dan. qəzəb, qeyz, hirs; ифин кваз hirsli halda, hirslə, qəzəblə, hiddətlə; hirsli-hirsli; * ифин акъатун a) istilik basmaq, hərarəti qalxmaq, bədəni qızmaq; b) məc. yanıb tökülmək, bərk hirslənmək; c) məc. yanıb-yaxılmaq, ürəkdən heyfsilənmək; ифин гун məc. yanıq vermək, acıq vermək, acıqlandırmaq, qəsdən hirsləndirmək, qızışdırmaq.