м 1. qarovul, növbə; 2. gözətçi, keşikçi; 3. qarovulxana: 4. в знач. межд. haray!, ay dad!, imdad!, kömək!; ◊ взять на караул (hərbi) salama durmaq; взять (посадить) под караул həbs etmək, dustağa salmaq; быть под караулом həbsdə olmaq, dustaq olmaq; держать под караулом həbsdə saxlamaq, dustaqda saxlamaq; хоть караул кричи istər özünü öldür, istər özünü cır.