сущ.; -у, -а; -ар, -ари, -ара 1) сив (адет яз, къушарин). Амма чӀагъари чпин мукарин къене патаз затӀ-матӀ яда. Абуру кӀуфа аваз вечрен цӀакулар, сун башкӀулар тухуз аквада. 3. К. ТӀебиат чирун. 2) рах. инсандин сив. КӀуфу мили хъвер кваз, кьилни хкаж тавуна тадиз жаваб гана. 3. Э. Муькъвел гелер. Бегован кӀуфук шадвал акатна, чӀулав гъакьекьар хьтин вилера кефли ЦӀверекӀар къугъвана. А. А. Пад хьайи рагъ.... Рамиза, адахъ элкъвена, кӀуф кӀватӀиз ахъайна ва мадни агъурдиз лагьана... Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. 3) кӀвачин къапарин кӀвенкӀв, дабанриз акси пад. Адал кӀуф ахъа туфлияр алай. Р. 4) гуьлле, яд авай алатрин са кьил. # тфенгдин ~, луьледин ~, чайдандин ~.... ва ахпа тумбочкадай кӀуфа гьажибугъдадин кӀап тунвай шуьше акъудна. 3. Гь. Лезгийрин риваят.
* кӀуф гун рах., гл., ни низ темен гун. Бубадиз са кӀуф це кван! Р.
* кӀуф ягъун гл. 1) куь квез кӀуфалди са вуч ятӀани къачун, тӀуьн. Ачкар валан кӀане ацукьнавай ва некьидин пешериз кӀуф язавай. 3. Гь. Залан кам. Зи вечре цицӀибар ахъайнава, абуру тварриз кӀуф ядай са бади герекзавай. С. М. ЦицӀигъ-наме. 2) куьч., ни низ гъуьнтӀ гун. Бубади гьамиша аялриз кӀуф язава. Р..
* кӀуфал кӀвенкӀ алай(ди) прил. ( сущ. ) гзаф рахаз, гьуьжетиз кӀандай(ди).... и чил са бязи кӀуфал кӀвенкӀ алай, девлетлу кьуд-вад хизанди законсуз кьунва. ЛГ, 2000, 24.ӀӀ.