НАВРАТЬ
разг. 1. тапарар, авун. 2. гъалатI авун.
сов. dan. 1. yalan demək, yalan danışmaq; 2. böhtan atmaq, şər atmaq; 3. səhv buraxmaq, səhv eləmək, yanılmaq
Tam oxu »-вру, -врёшь; наврал, -ла, -ло; навранный; -вран, -а, -о; св.; разг. см. тж. навирать 1) что, о чём, чего и с придат. дополнит. Наговорить неправды, чепухи, вздору. Наврать приятелю. Наврать о женитьб
Tam oxu »