НАИБ

араб, куьгь., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра виликдай тайин са чкадин инсанар ва абурун яшайиш идара ийизвай къуллугъчи. Шумуд -наиб, шумуд кавха Сад садалай хьанай лавгъа, Арзачийриз лугьуз "кьей хва", Куь гъиле майдан хьана хьи. С. С. Килиг гьа, найибни зун жедайди я. А. Р., Я. Я. Хендедадин мехъер. Фетали ханди вичин наибар тир Къубар бегдални, Ягьия бегдал Шамахидиз къвезвай урус савдагарар яшамиш хьун патал са карвансара эцигун тапшурмишнай. ЛГ, 2003, 14. VӀӀӀ.

НАЗХАНУМ
НАИБВАЛ

Digər lüğətlərdə

арифмо́граф горня́к из госте́й мелома́нка обконопа́чивать подсевно́й проу́ха разодолжи́ть трагикоми́ческий апологе́тика изга́диться мельча́йший промтова́рный разборто́вка вины тужурка ebeneous eclipse French leave generated mesopause novelization suable wind erosion мышонок