НАИБВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер; -илери, -илера наиб тир къуллугъдин пешекарвал.

* наибвал авун гл., ни наибдин къуллухъ кьилиз акъудун. Наибвал ийиз алакъа йдавай пачагьвални жеда. Р.