НАКАЗАТЬ I
сов. 1. cəzalandırmaq, cəza vermək; 2. tənbeh etmək.
НАКАЗАТЬ II
сов. 1. köhn. tapşırmaq, tapşırıq vermək; 2. dan. öyüd vermək, nəsihət etmək.
НАКАЗАТЬ I
сов. 1. cəzalandırmaq, cəza vermək; 2. tənbeh etmək.
НАКАЗАТЬ II
сов. 1. köhn. tapşırmaq, tapşırıq vermək; 2. dan. öyüd vermək, nəsihət etmək.
I -кажу, -кажешь; наказанный; -зан, -а, -о; св. см. тж. наказывать, наказываться 1) кого-что Подвергнуть наказанию. Наказать преступников. Наказать по заслугам. Наказать по всей строгости закона. 2) к
Tam oxu »