м 1. xasiyyət; добрый нрав xoş xasiyyət; 2. только мн. adət, dəb; старинные нравы qədim (köhnə) adətlər; ◊ по нраву быть (прийтись) xoşuna gəlmək, döşünə yatmaq.
м 1. xasiyyət; добрый нрав xoş xasiyyət; 2. только мн. adət, dəb; старинные нравы qədim (köhnə) adətlər; ◊ по нраву быть (прийтись) xoşuna gəlmək, döşünə yatmaq.
-а; м. см. тж. по нраву 1) а) Совокупность душевных, психических свойств; характер. Крутой нрав. Добрый, весёлый нрав. Она была нрава тихого и скромного. б) отт. Строптивый, упрямый характер; норов. П
Tam oxu »