м 1. köhn. daimi sakin (yerli adam); городские обыватели şəhər sakinləri; сельские обыватели kənd əhli, kəndistan; 2. məc. meşşan (ictimai görüş dairəsi olmayan və öz şəxsi mənafeyi ilə yaşayan adam).
м 1. köhn. daimi sakin (yerli adam); городские обыватели şəhər sakinləri; сельские обыватели kənd əhli, kəndistan; 2. məc. meşşan (ictimai görüş dairəsi olmayan və öz şəxsi mənafeyi ilə yaşayan adam).
м 1. уст. са чкадин эгьли, са чкада гьамиша яшамиш жезвайди. 2. пер. см. мещанин 2-манада
Tam oxu »-я; м. см. тж. обывательница, обывательский, обывательски 1) Постоянный житель какой-л. местности. Городской, сельский обыватель. Обыватели Казани. У ворот толпились чисто одетые обыватели. 2) неодобр
Tam oxu »