ОТЕЦ

м (мн. отцы) 1. ata; 2. məc. bani, müəssis; 8. только мн. отцы ata-babalar, əcdadlar; ◊ от отца к сыну nəsildən-nəslə; названый отец atalıq; крестный отец bax крестный 1-ci mənada; отец небесный bax небесный.

ОТЕСАТЬСЯ
ОТЕЧЕСКИ

Digər lüğətlərdə