1. ж ilgək, ilmə; 2. məc. dar ağacı; 3. məc. kəmənd; 4. həncama, rəzə; 5. məc. dövrə, dövrələmə, dairə; 6. mayallaq vurma; 7. telə, cələ; ◊ метать петли iz itirmək; мёртвая петля bax мёртвый; хоть в петлю лезь özünü öldürsəfıdə.
1. ж ilgək, ilmə; 2. məc. dar ağacı; 3. məc. kəmənd; 4. həncama, rəzə; 5. məc. dövrə, dövrələmə, dairə; 6. mayallaq vurma; 7. telə, cələ; ◊ метать петли iz itirmək; мёртвая петля bax мёртвый; хоть в петлю лезь özünü öldürsəfıdə.
1. гьалкъа (епинин са кьил вичяй ттуна чIугун патал муькуь кьилиз ядай тIвал, валчагъдин кIир твадай ракьун гьалкъа)
Tam oxu »I петля = петля; -и; мн. род. - -тель, дат. - -тлям, (разг.) см. тж. петелька, петельный 1) Часть верёвки, нитки, шнура и т.п., завязанная так, что образует кольцо, размер которого можно менять. Петля
Tam oxu »