м 1. şəfəq; на рассвете dan yeri ağararkən, şəfəq sökülərkən, hava işıqlananda; 2. məc. başlanğıc, ilk çağ.
м 1. şəfəq; на рассвете dan yeri ağararkən, şəfəq sökülərkən, hava işıqlananda; 2. məc. başlanğıc, ilk çağ.
мн. нет 1. экв (югъ) малум хьайи вахт; пакама, пакаман лап фад вахт; на рассвете экв (югъ) малум хьайила, пакамахъ (экуьнахъ) лап фад
Tam oxu »-а; м. см. тж. рассветный 1) а) Время суток перед восходом солнца, когда начинает светать; начало утра. С рассветом отправился в путь. Встречать рассвет. Гулять до рассвета. Рассвет занимается, брезжи
Tam oxu »