СБИТЬ

сов. 1. vurub salmaq; 2. vurub sındırmaq; 3. ağzını qaytarmaq, kütləşdirmək (baltanı və s.); 4. əymək (ayaqqabını); 5. vurub çıxartmaq, yerindən qovmaq; сбить противника с позиции düşməni mövqeyindən vurub çıxartmaq; 6. azdırmaq, yoldan çıxartmaq; 7. çaşdırmaq, karıxdırmaq; 8. məc. çevirmək, dəyişdirmək (sözü, söhbəti); 9. salmaq, endirmək, sındırmaq (qiyməti); 10. quraşdırmaq, calamaq; qayırmaq (yeşik və s.); 11. yığmaq, toplamaq, cəmləmək, təşkil etmək, yaratmaq (qrup və s.); 12. çalmaq (yağ, yumurta və s.); ◊ сбить спесь (гонор, форс) с кого burnunu ovmaq; сбить с панталыку bax панталык 1-ci mənada; сбить с пути düz yoldan sapdırmaq (çıxarmaq); сбить с толку çaşdırmaq.

СБИТЫЙ
СБИТЬСЯ

Digər lüğətlərdə