м sektant (1. təriqətçi; 2. məc. sektantlığa meylli olan, dəstəbaz).
м sektant (1. təriqətçi; 2. məc. sektantlığa meylli olan, dəstəbaz).
сектант (1. диндин ччара сектадикай, мезгьебдикай тир кас. 2. пер. кьилди вичин гаф, вичин рехъ кьуна акъваздай, дар фикир авай кас)
Tam oxu »-а; м. см. тж. сектантка 1) последователь сектантства 1); член религиозной секты. Молельный дом сектантов. Религиозный сектант. 2) человек, склонный к сектантству 2)
Tam oxu »