ТУРБА

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра къене са вуч ятӀани туна хуьн патал парчадикай ва хамуникай яргъивилихъди цванвай затӀ. Са зирба харчи техил турбада аваз зм кӀула авай. И. В. Адан тӀвар Вели, зи тӀвар Пери. Ма, и чуьнгуьр, вичин турбада хутуна, хкунихъ акал хъия. С. Ярагъви ашукь Уьзден. Ада уьгьуь язава, виниз жезва, вичин гъилин шейэриз, вил галамай хьиз, килигзава ва мукьвал-мукьвал кьилик квай ацӀанвай турба ястухдин каник кухтазва... Н. М. Буба. Синоним: тагъар.

* турбада кьиф |къугъун кил. кандуда кьиф къугъун.

ТУРАТАР
ТУРБА

Digər lüğətlərdə

автоподзаво́д бласто́ма наме́дни оба́бить плюга́вость сумасбро́дничать чурба́к впа́дина мистифика́торский роси́нка куртаг санаторий aviarist brick in considerable heronsew oddly smock mill ветшать даровщинка картёжник межвидовой покровительница созвездие сульфат