1. uzundraz, arıq və yöndəmsiz, uzun-caydaq; 2. məc ağzıaçıq, maymaq, əfəl, huşsuz (adam).
1. uzundraz adamın halı; 2. məc. ağzıaçıqlıq, maymaqlıq, əfəllik, huşsuzluq.
(-ди, -да, -ар) xüs. şaqul, şüyül; * шугъул тар vələs ağacı, vələs.
şükür, razılıq, təşəkkür, minnətdarlıq; шукур авун şükür etmək, razılıq etmək, minnətdarlıq etmək; аллагьдиз шукур allaha şükür
(-ди, -да, -яр) qoduq, xotuq, sıpa (eşşək balası).
dial. zool. gənə; bax кукӀвал¹.
(-ди, -да, -яр) 1. bax жикӀи; 2. məc. şuluq, dələduz, davakar.
bax шакӀурт.
dan. 1. yöndəmsiz, biçimsiz, əndazəsiz; 2. rabitəsiz, mənasız, bir-birini tutmayan.
1. şil, şikəst, əlsiz-ayaqsız, əlil, çolaq; шулу кас şil adam; iflic vurmuş adam; 2. məc. yorğun, əzgin, haldan düşmüş; * шулу авун a) şil etmək, şil
хьун f. 1. şil olmaq, şikəst olmaq, əlil olmaq; 2. məc. yorulmaq, üzülmək, əldən düşmək; 3. iflic olmaq, iflic vurmaq; çəng olmaq, hərəkətdən düşmək,
1. şillik, şikəstlik, əlillik, çolaqlıq; iflic olma; 2. məc. yorğunluq, üzgünlük, əldən düşmə; 3. məc
1. şuluq, nadinc, dəcəl, şuluqçu; dələduz; шулугъ аял şuluq uşaq; 2. qalmaqal, qarışıqlıq, hərc-mərclik, dava, mərəkə; шулугъ тун şuluq salmaq, qarışı
(-из, -на, шулугъ ая) f. 1. şuluq salmaq, dəcəllik etmək; dələduzluq etmək; 2. şuluqluq salmaq, qarışıqlıq salmaq, çaxnaşma salmaq, dava salmaq
1. şuluqçu, şuluq eləyən, nadinc, dəcəl; 2. dələduz, qalmaqalçı, davakar, araya şuluqluq salan.
şuluqçuluq, şuluqluq, nadinclik, dəcəllik.
zərf 1. yorulmuş halda, gücdən düşmüş halda, üzülmüş halda; taqətsiz halda; 2. şikəst halda, şil halda
şumal, ucaboy, qədd-qamətli, boy-buxunlu; hündür, düz, sərrast; шумал дишегьли şumal qadın; шумал тар şumal ağac
bax цуьрц.
əvəz. neçə; * са шумуд a) bir neçə, azacıq miqdarda, bir az, cüzi; b) bir çox, çoxlu, neçə-neçə; c) bir miqdar, qeyri-müəyyən miqdar; шумудни са bir n
zərf neçə-neçə.
bir neçə dəfə, çoxlu, dəfələrlə.
neçə dəfə? nə qədər?
(шуз, шана, алад) dial. bax фин¹.
1. anat. çinədan (quşlarda); 2. tib. ur, boğaz uru.
dial. bir ovuc su; шупӀ ягъун ovucla götürərək üzünə vurmaq (suyu).
шупӀ авун bax шупӀун; шупӀ хьун f. əzilmək; əzik hala gəlmək, zədələnmək.
(-из, -на, -а) f. 1. əzmək; картуф шупӀун kartofu əzmək (bişmiş kartof haqqında); серг шупӀун sarımsağı əzmək (həvəngdə); кварцин къвал шупӀна səhəngi
(-ади, -ада, -ар) şor (ağarantı); * шурни фу, фуни шур. Ata. sözü ya keçəl Həsən, ya Həsən keçəl.
təql. şır-şır, şırıldama səsi, şırıltı, fışıltı, çağıltı.
köhn. 1. məclis, müşavirə; şura; шура авун şura etmək, iclas çağırmaq, məclis qurmaq, yığışıb məsləhətləşmək; 2
bozbaş; ət şorbası.
zool. parabüzən, parəbizən, xallı böcək, uçağan, xanımböcəyi.
şorba (duru xörək).
bax фуртна.
dan. səliqəsiz, qaydasız, nizamsız.
(-ди, -да, -ар) xüs. şurup, vint.
şurf (mədən yataqları tapmaq üçün qazılan quyu).
bax щётка.
bax шткар.
(-ди, -да, -ар) dial. zool. sitta (kiçik quş).
(шткиз, шткана, шткук) f. süpürmək, süpürüb təmizləmək; кӀвал шуткун evi süpürmək; эвер тавур мугьман шуткун тавур чкадал ацукьда
(-ди, -да, -яр) çutqu, xutuz.
(-из, -на, -а) f. siyirmək (qınından çəkərək çıxarmaq); гапур шуткьунарун xəncəri siyirmək.
(-из, -на, -а) f. 1. sıxmaq, buraraq suyunu çıxarmaq (yaş, yuyulmuş paltar haqqında); 2. bax шуткьунарун; * шуткьун хьун məc
шутхун хьун f. 1. sürünmək, sürüklənmək; 2. sürüşmək; çəkilmək; 3. məc. dan. sivişmək, aradan çıxmaq, əkilmək
(-из, -на, -а) f. 1. sürükləmək, sürümək, dartmaq, çəkmək; 2. sürüşdürmək.
(-ра, -ра, -ар) zool. taxtabiti; шутӀран taxtabiti -i [-ı].
bot. bozalaq (xaççiçəklilər fəsiləsindən alaq otu).
bax шкьуьнт.