ÇAQIL
сущ. чиргъ, кьер, херхем, куьлуь вацӀун къван.
Çınqıl, çaqıl, çaxsaq (bu, “daşlı yer” kimi şərh olunub) sözləri kökdaşdır. Bəzi dialektlərdə daşı çox olan daşlağa “çaxraq” deyirlər
Полностью »I сущ. галька (мелкий, гладкий, окатанный и отшлифованный водой камень). Dəniz çaqılı морская галька II прил
Полностью »