ŞÜURLU

sif. Şüuru olan, anlaqlı, dərrakəli, düşüncəli, fəhmli, qanacaqlı. Şüurlu tələbə. Şüurlu uşaq.
[Süleyman:] Xeyr, bəy, Əsgər çox gözəl oğlandır, çox ağıllı, yaraşıqlı və çox da şüurlu oğlandır. Ü.Hacıbəyov.

// Şüurun inkişafı ilə, şüurla bağlı olan. Şüurlu yaş. Şüurlu həyat. Şüurlu sevgi. Ömrünün şüurlu dövrü.
// Hər hansı bir görüşə, prinsipə istinad edən. Şüurlu ateist. Şüurlu materialist.
// Zərf mənasında. Ağılla düşünərək, fikirləşərək. İşə şüurlu yanaşmaq.
// Qəsdən, qərəzlə, bilə-bilə edilən. Şüurlu hərəkət.

Синонимы

  • ŞÜURLU ŞÜURLU [Süleyman:] Çox ağıllı, yaraşıqlı və çox da şüurlu oğlandır (Ü.Hacıbəyov); DƏRRAKƏLİ Uşaq Leonardo: Axı, insanlar ağıllıdır, dərrakəlidir (R
  • ŞÜURLU düşüncəli — dərrakəli — ağıllı — anlaqlı — qanacaqlı

Антонимы

  • ŞÜURLU ŞÜURLU – AXMAQ Mən uşaqlıqda şüurlu idim (M.Talıbov); Axmaq kimi sən nə danışırsan (A.Məmmədrza)
ŞÜURLANMAQ
ŞÜURLULUQ

Значение слова в других словарях