ŞIDIRĞI

sif.
1. Arasıkəsilmədən şiddətlə yağan; gur (yağış haqqında).
Amma məzə burasındadır ki, yağış da nataraş kimi başlayır şıdırğı ilə yağmağa. C.Məmmədquluzadə.
Toran qarışanda şıdırğı yağış başladı və Əziz bundan da xəbər tutmadı… Dünyadan səssizsəmirsiz köçdü. İ.Məlikzadə.

2. məc. zərf Aravermədən, cəld, çox sürətlə.
Başqa şeydə göstərirəm istedadımı; Mən şıdırğı həftədə bir roman yazıram. S.Rüstəm.

Синонимы

  • ŞIDIRĞI cəld — iti — yeyin — bərk
  • ŞIDIRĞI şiddətli — aramsız

Антонимы

  • ŞIDIRĞI ŞIDIRĞI – ARABİR Göz dolu nəvaziş daha yaxşıdır; Tərifin şıdırğı yağışlarından (S.Tahir); Mən arabir: qayğıların qayğısından bişirəm (M
ŞƏYATİN
ŞIĞIMA

Значение слова в других словарях