1. Əqiq (qiymətli daş).
2. məc. Qara. Şəvə saç. Şəvə bığ.
– [Zabit:] Yox, birdən-birə o şəvə gözlər açılıb adamın üzünə baxanda Günəş qabağında polad kimi şəfəqlənib, ox kimi insanın ürəyindən keçir.
□ Şəvə kimi – zil qara, qapqara.
[Məşədi İbad:] Mən saqqalıma həna qoydum, qoymadım, həmişə qapqara şəvə kimidir.
[Nuriyyə:] [Leytenantın] səsini eşidib, ay işığında şəvə kimi parlayan iri, qara gözlərini görərkən diksindi.
// Qara rəngli iri, qiymətli muncuq; qara kəhrəba.
[Xanımın] ətəyində bir sıra əşrəfi, boynunda qızıllı şəvəsi vardı.
