ƏĞLƏB

sif. [ ər. ] köhn. kit. Çox, ən çox, əksəriyyət.
Doğru imiş, şairin olmaz imiş məzhəbi! Kafir olurmuş bütün mirzələrin əğləbi. M.Ə.Sabir.
…İslam şəriətinə qail olan Təbrizdə əğləb müsəlmana rast gəlirsən, – onu kefli görürsən. C.Məmmədquluzadə.

ƏGƏRÇİ
ƏĞNİYA

Значение слова в других словарях