is. [ər.] köhn. 1. Ailə, külfət. [Yusif Sərrac] öz kəsbi ilə özünü və əyalını saxlamağa məşğul oldu. M
is. [ər.] 1. tar. Bir valinin idarəsi altında olan ölkə. Həmədan ilə Bağdad, Həmədan ilə İraq, Xarəzm, Rey və Fars əyalətləri arasında şiddətli danışı
sif. [ər.] Gözlə görünən, açıq, aydın, aşkar (adətən xəbər şəkilçisi ilə işlənir). Onun düzgünlüyü hamıya əyandır
top. [ər.] köhn. Keçmişdə: ölkənin yuxarı təbəqələrinə mənsub olan mötəbər və yaşlı adamlar; zadəganlar
sif. [ər.] 1. Açıq, aşkar, gözlə görünən, göz qabağında olan, tamamilə aydın, inandırıcı. Əyani misal
is. 1. Əyani şeyin halı; əyani olma. Təbiyyat dərslərində əyanilik əsas şərtdir. 2. Göz önündə olma, aşkarlıq, aydınlıq, inandırıcılıq
is. Əyan rütbəsi
is. [ər.] 1. Qiymətli metalın saflıq və xalislik dərəcəsi. Üzüyün əyarı. Qızıl pulun əyarı. 2. Düzgünlük, dəqiqlik
is. Bəzi maddələrin miqdarını müəyyən etmək üçün ölçü qabı. Bizim kəndlilərin hər birinin evində bir əyarqabı olar ki, onun içinin nə qədər yağ tutmas
is. Əyrilik, bir yeri əyri olan şey
sif. Bir yerində əyrilik olan
“Əydirmək”dən f.is
“Əymək”dən icb. Budağı əydirmək
bax adə. [Kürd Musa:] Murad! Əyə, … sənin yaxşı səsin var; Onun sözlərindən bir oxu, barı! S.Vurğun. [Koxa:] Əyə, uşaq-uşaq danışma, ballı xəşildən sə
is. mif. məh. Hami ruh
is. xüs. Əyələmək üçün işlədilən polad alət; suvand
“Əyələmək”dən f.is
f. Metalın üzərindən müəyyən qatı əyə ilə sürtüb götürməklə ona dəqiq ölçü vermək və hamarlamaq; suvandlamaq
“Əyələnmək”dən f.is
məch. Əyə ilə sürtülmək; suvandlanmaq
“Əyilmək”dən f.is
f. 1. Əyri hala düşmək. Dəmir əyildi. Məftil əyilib. 2. Təzyiq, ağırlıq altında aşağıya doğru meyil etmək; sallanmaq
“Əyiltmək”dən f.is
f. Əyri etmək, əyri hala salmaq
is. 1. Bədənin başdan qeyri bütün hissəsi. Əyninə yeni kostyum geymişdir. Əynində heç bir şey yoxdur (çılpaqdır)
is. Paltar, üst-baş. Özünə bir yaxşı əyin-baş düzəltdi. – [Hafizə xanım:] Əynin-başın bir az düzəlibdir, elə bilirsən bir şeysən? Ə
is. dan. Köynəyin arxasına salınan astar. Əyindirik köynəyin tez yırtılmasına mane olur
is. 1. Əyilmiş yer, əyri, bir şeyin əyilmiş hissəsi. Borunun əyintisini düzəltmək. 2. məc. Hər hansı bir işdə düzgün xəttin pozulması, səhvə yol veril
is. Südlə yoğrulub yağda qızardılmış kövrək qoğal. Camal əmi səliqə ilə iki torba əyirdək, bir torba qovurğa, bir torba iydə … yeşiyə qabladı
“Əyirdilmək”dən f.is
“Əyirtmək”dən məch
1. sif. xüs. İplik və s. əyirən. Əyirici sexi. 2. is. İplik əyirən usta. Qız yavaş-yavaş əyirici peşəsinə yiyələndi
is. Əyirmə işi, əyiricinin işi, sənəti
“Əyirilmək”dən f.is
“Əyirmək”dən məch
f.sif. Əyirilərək ip halına salınmış. [Gülsüm:] Nə xəbər, qaçaqaç deyil ki, mənim hələ əyirilmiş yunum var
1. “Əyirmək”dən f.is. 2. sif. Əyirilmiş. Əyirmə yundan corab toxuyurlar
f. Əllərin arasında, yaxud müxtəlif mexanizmlər vasitəsilə yun, pambıq liflərini eşib ip halına salmaq
sif. xüs. Sapın, ipin və s.-nin eşilmə dərəcəsini müəyyən edən cihaz
1. “Əyirtdirmək”dən f.is. 2. sif. Əyirtdirilmiş. Əyirtdirmə ip
icb. Əyirtmə işi gördürmək. İp əyirtdirmək
1. “Əyirtmək”dən f.is. 2. sif. Əyirdilmiş. Əyirtmə ipək sapı
icb. Əyirmə işi gördürmək (başqasına). İp əyirtmək
əyiş-üyüş olmaq dan. – əyilmək, əyri hala düşmək. Mollayevin … sifəti bozarıb əyiş-üyüş oldu. M.Hüseyn
is. Maşını, qatarı saxlamaq mexanizmi; tormoz
“Əyləmək”dən f.is
f. Saxlamaq, dayandırmaq, durdurmaq. Atı əyləmək. Maşını əyləmək. – [Hatəmxan ağa:] Göydə uçan qanadlı quşu əyləmək olarsa, Şahbazı da güclə əyləmək o
is. 1. Ürəyi əyləndirəcək, könlü açacaq şey, əylənmək üçün vasitə. Mehribanın yeganə əyləncəsi çocuqları idi
sif. 1. Əylənib vaxt keçirmək üçün yerləri, vasitələri olan. Əyləncəli parklar. Uşaq meydançaları uşaqlar üçün əyləncəli yerdir
f.sif. Əyləndirmək üçün olan, əyləndirən. Əyləndirici söhbət. Əyləndirici tamaşa. Əyləndirici oyunlar