ƏMƏLSİZ

sif. Sözünə, vədinə əməl etməyən, yaxud bir şeyə inandığı halda, onu yerinə yetirməyən, ona əməl etməyən. Əməlsiz nəsihətçi. Əməlsiz adam.
// Əməli əhəmiyyəti olmayan, həyata keçməyən. Əməlsiz sözdə fayda olmaz. ( Ata. sözü ).
// Dini ehkama sözdə inanıb, işdə onları yerinə yetirməyən, onlara əməl etməyən. Əməlsiz müsəlman.
– Məni yarsız görmə, mənim pərim var; Əməlsiz deyiləm, haqdan karım var. Aşıq Rəcəb.

ƏMƏLPƏRVƏR
ƏMƏZƏK

Значение слова в других словарях