ИЗБИТЫЙ

прил. 1. döyülmüş, əzilmiş, əzişdirilmiş, sımq-sökük; 2. məc. adi, bayağı, köhnəlmiş, çeynənmiş; избитое выражение çeynənmiş ifadə (söz).

ИЗБИТОСТЬ
ИЗБИТЬ

Digər lüğətlərdə