СОБЛАЗН

м 1. cazibə, şirnikdirici şey, başdan çıxaran şey; ввести (кого-н.) в соблазн yoldan çıxarmaq, başdan çıxarmaq; 2. azma, yoldan çıxma, günaha batma, günah.

СОБЛАГОВОЛЯТЬ
СОБЛАЗНЁННЫЙ

Digər lüğətlərdə