EOLİT

[ yun. eos – şəfəq və lithos – daş] arxeol.
1. Daş dövrünün, ən qədim ibtidai daş alətləri qayrılan mərhələsi.
2. Bu dövrə aid ibtidai daş alət.
ENTUZİÁZM
EPİDEMİ́K
OBASTAN VİKİ
Eolit
Eolit (yun. ἔως – sübh çağı, dan şәfәqi, erkәn vә λίθος – daş sözündәn) – Nə vaxtsa hesab edilirdi ki, eolitlər ən qədim daş alətlər olub, amma indi hesab edilir ki, bunlar geofaktlardır (buzlaşma kimi tamamilə təbii geoloji proseslərin nəticəsində alınmış daş fraqmentlərdir). Eolitlərin tamamilə təbii mənşəyini göstərən daha çox sübutlar aşkar edilmişdir. == Biblioqrafiya == O'Connor, A. ‘Geology, archaeology, and ‘the raging vortex of the “eolith” controversy’, Proceedings of the Geologists' Association, 114 (2003). Terry Harrison (anthropologist), "Eoliths", in H. James Birx (ed), Encyclopedia of Anthropology (Sage, 2006). Roy Frank Ellen, "The Eolith Debate, Evolutionist Anthropology and the Oxford Connection Between 1880 and 1940," History and Anthropology, 22,3 (2011), 277-306.

Значение слова в других словарях

диспропорциона́льный крещёный лотово́й ни в чью́ пу́кля снести́сь досе́иваться пине́точный ро́сный пороть big deal birthright clutchy elderling erogenic leguminous middle ground pinny Shirley shout up sportswoman tail heavy unanswerable wind-pollinated папирусовый