EVLİK


1. sif. Evə aid, evə məxsus, ailə ilə bağlı; ailəlik.
Əsəd Arazı əncir ağacı altına çəkdi: – Yox, evlik işim yoxdur. A.Şaiq.

2. köhn. evf. Qadın, arvad mənasında.
[İbad:] [Almaz] dayanıb belə, bizim qardaşın evliyi də belə, bir az da özümü irəli verdim, gördüm yox, iş bir təhərdir. C.Cabbarlı.

3. Saylarla evlərin miqdarını bildirir. 100 evlik kənd.
– Beş yüz evlik, şəhər tipli gur bir qəsəbədə çalğıçı dəstəsinin olmaması qəribə görünsə də, ancaq bu belə idi. Ə.Əbülhəsən.

EVLİ-EŞİKLİ
EVLİLİK

Значение слова в других словарях

аннексио́нный вита́ть доплёскивание малокали́берка никуды́шка планоме́рно подгри́фок подева́ть тро́гание физиатри́ческий францу́з шарлата́нский перекали́ть подва́хтенный подговори́ться прослы́ть холу́йка шельга fatherly graftage Judaism narial obstacle course педантичный сброс