сущ. лексика:
1. совокупность слов какого-л. языка или диалекта, словарный состав языка. Azərbaycan dilinin leksikası лексика азербайджанского языка, rus leksikası русская лексика
2. совокупность слов, связанных со сферой их употребления. Ümumişlək leksika общеупотребительная лексика, elmi leksika научная лексика, terminoloji leksika терминологическая лексика, neytral leksika нейтральная лексика, danışıq dili leksikası разговорная лексика, dialekt leksikası диалектная лексика, beynəlmiləl leksika интернациональная лексика, alınma leksika заимствованная лексика
3. словарный состав произведений какого-л. писателя. Səməd Vurğunun leksikası лексика Самеда Вургуна
Leksika
Leksika (q.yun. τὸ λεξικός) – Sözün Lüğət Tərkibini öyrənir.
Dilin əsas vahidlərindən biri sözdür. Dildəki sözlərin hamısı birlikdə dilin leksikasını, yəni lüğət tərkibini təşkil edir. Leksika yunan sözüdür: lexikos – lüğət, loqos – təlim deməkdir.
Leksikanı öyrənən dilçilik bölməsi leksikologiya adlanır. Leksikologiyada sözlərin mahiyyəti, onların formaca və məzmunca əmələ gətirdiyi qruplar, sözlərin mənşəyi və işlənmə dairəsi öyrənilir. Dilimizdəki sözlərin çoxunun həm leksik, həm də qrammatik mənası vardır. Sözün birbaşa ifadə etdiyi mənaya onun leksik mənası deyilir. Başqa sözlə desək, sözün leksik mənası onun məzmununu bildirməsi, hər hansı bir anlayışı ifadə etməsidir.