AİLƏÇİLİK

is. dan.
1. bax ailəpərəstlik.
2. məc. Bir işin öz mənfəətinə, xəlvəti və öz yaxın adamlarının məhdud çərçivəsi içərisində aparılması, həll edilməsi; qohumbazlıq, dostbazlıq (mənfi mənada işlənir). İşdə ailəçiliyə yol verilməməlidir. Məsələni ailəçilik yolu ilə həll etmək olmaz.
AİLƏCANLI
AİLƏLİ

Значение слова в других словарях

кашми́рцы нафтали́н перебры́знуться подгола́шивать распу́тничать ра́шпиль сноси́ть шо́кер апартаменты брюхоно́гие криминалите́т оха́льник сверхкомпле́ктный barbecue chalcanthite consentaneous exist proof coin psychagogue saiga senseless thrash winevat подмачивать словарь