is. argument m ; preuve f ; raison f ; argumentation f ; raisonnement m ; thèse f ; inandırıcı ~ un argument de poids ; yalan ~ un argument spécieux (erroné) ; ciddi ~ un sérieux argument
is. argument m ; preuve f ; raison f ; argumentation f ; raisonnement m ; thèse f ; inandırıcı ~ un argument de poids ; yalan ~ un argument spécieux (erroné) ; ciddi ~ un sérieux argument
сущ. аргумент: 1. суждение, приводимое в доказательство истинности другого суждения 2. мат. независимая переменная величина
Полностью »\ – gətirilən dəlilin əsası. Nəyinsə tərifinin sübutunun əsasında dayanan şey. Hər hansı bir tərifin əsaslandığı yaxud onun doğru və yaxud yalnış old
Полностью »lat. argumentum – sübut, əsas 1) sübut üçün tələb olunan məntiqi dəlil; 2) məntiqdə bir hökmun və ya hökmlər sisteminin, nəzəriyyələrin doğruluğunu sü
Полностью »