AXİRƏTSİZ
прил. дин. эхиратсуз, динсуз, имансуз, гунагькар.
1) sif. athée, irreligieu//x, -se, incroyant, -e, coupable ; 2) is. incroyant m, athée m ; péch//eur m, -eresse f
Tam oxu »sif. din. Dinsiz, imansız, günahkar. [Şirin:] Paho, paho! Nurcahan qarı, axirətsiz, nə tez xam yerə şikarə çıxmısan? N
Tam oxu »