1. упираться, быть приставленным, подпираться; 2. настаивать, налегать, настоятельно требовать; 3
Tam oxu »f. 1. Söykənmək, dayanmaq. Dirənmiş çomağa, Osman dururdu; Ürəyi nehrətək gup-gup vururdu. H.K.Sanılı. 2. Gəlib dəymək, uzanıb bir yerə (şeyə) toxunma
Tam oxu »...при движении н а какую-л. преграду, уткнуться во что-л. Divara dirənmək упираться в стену, qayaya dirənmək упираться в скалу 3) располагаясь, простир
Tam oxu »f. 1. to rest (d. against), to set* (d. against); to lean (d. against); dirsəyi ilə divara ~ to set* one’s elbow against the wall; to lean one’s elbow
Tam oxu »гл. 1. агалтун, агалтна акъвазун (мес. чумахъдихъ); 2. акӀун; атана акьун, игис хьун, агакьун, акакьун; // пер
Tam oxu »1. “Dirçəlmək”dən f.is. Cuma özündə bir dirçəlmə … hiss etmişdi. Ə.Əbülhəsən. 2. bax dirçəliş.
Tam oxu »...yolçuluq etmək; sədəqə yolu ilə özgədən pul, çörək və s. istəmək. Dilənmək qəsdilə düşüb dərbədər; Gəzərsən bir evdə, pakizə düxtər. Q.Zakir. Dilənçi
Tam oxu »...dəfə özündən çıxır. M.İbrahimov. ◊ Ayağını yerə dirəmək – bax ayaq dirəmək (“ayaq1”da). [Qulu:] Yox, fələk də ayağını yerə dirəsə, mən bu yeri satmay
Tam oxu »ср мн. нет 1. dirənmə, söykənmə; 2. məc. yatma (lay, qat); 3. girişmə, can yandırma (işə); 4. sıxışdırma; 5. zor eləmə, güc eləmə, güc vermə.
Tam oxu »м 1. söykəmə, dayama, dirəmə; söykənmə, dayanma, dirənmə; 2. dayaq, dirək; tir; ◊ в упор (выстрелить) yaxından (dirəyib) atmaq; смотреть в упор gözlər
Tam oxu »